„Lata dziecięce są górami, z których rzeka bierze swój początek.”
– Janusz Korczak

Pierwsze lata życia dziecka to szczyt jego możliwości umysłowych. Wtedy to rozwija się pamięć, zmysły, umiejętność  komunikacji ze światem. W tym okresie dochodzi do najbardziej intensywnych zmian i najintensywniejszego rozwoju. W tym okresie również u dziecka kształtują się jego cechy osobowości. Intensywnie rozwijają się sprawność umysłowa oraz zdolności potrzebne w procesie uczenia się, kiedy nauka przestaje być spontaniczna.  

Widzę, słyszę, czuję.

Uwzględniając świat dziecka nie możemy zapomnieć, iż dzieci poznają świat w sposób aktywny za pomocą zmysłów i doświadczeń. Intuicyjnie wykorzystują całe swoje ciało, by poznać świat. A więc: wszędzie wchodzą aby dotknąć, powąchać, spróbować. I to nie tylko niemowlaki ale i starsze dzieci również. Chęć poznawania świata u dzieci rodzi się samoistnie. Naszą rolą, rodzica, opiekuna, nauczyciela jest dostarczanie dziecku odpowiednich narządzi, aby ten proces przebiegał bezpiecznie.

Po co dzieciom dążenie do ciągłych sensorycznych doznań?

Podstawowym założeniem nauczania polisensorycznego jest zaangażowanie w proces poznawczy wszystkich zmysłów: słuch, węch, wzrok, dotyk, mowę oraz ruch. Nauczanie polisensoryczne wspomaga gromadzenie i przetwarzanie informacji w pamięci. Im więcej kanałów poznawczych bierze udział w tym procesie, tym szersze są granice i tym bardziej jest ona trwała. Metoda ta świetnie sprawdza się zarówno w  pracy grupowej jak i indywidualnej.

Świadome stosowanie metod polisensorycznych (wielozmysłowych) umożliwia:

– zrozumienie i zapamiętywanie informacji docierających do dzieci;

– odczucie pozytywnych emocji wywołanych ciekawymi, różnorodnymi bodźcami, co również przyczynia się do lepszego zapamiętywania doświadczeń;

– zwiększenie zaangażowania w zajęcia;

– efektywne i efektowne nauczanie;

Jak uczymy języka obcego najmłodszych?

Aby stworzyć dziecku interesujące zajęcia nie potrzeba drogich zabawek, gdyż najbardziej atrakcyjne są przedmioty użytku codziennego. Dziecko uczy się naśladując dorosłych. Niewielkim kosztem możemy stworzyć dziecku rajski kącik zabaw.

Podczas zajęć:

– śpiewamy piosenki z aranżacją muzyczną przez co łatwiej zapamiętać zwroty obcojęzyczne ;

– poznajemy smaki i zapachy poprzez różnego rodzaju zabawy;

– tworzymy wyjątkowe prace plastyczne za pomocą różnych technik plastycznych;

– organizujemy  zabawy z masą solną, plasteliną, lub piaskiem kinetycznym (np. rysowanie w piasku lub masie palcami lub patyczkami, tworzenie kształtów, samodzielnie lub za pomocą foremek, wyklejanie liter ciastoliną, odciskanie faktur w celu stworzenia kompozycji).

– korzystamy z pudełek sensorycznych, wypełnionych sypkim materiałem (np. ryżem, grochem, kaszą lub papierowymi kuleczkami), w których dzieci spróbują odnaleźć właściwe przedmioty,

– organizuj zabawy w odgrywanie piosenek, historyjek, wierszy i rymowanek, a nawet nagrań z efektami dźwiękowymi,

– robimy kanapki, sałatki, dekorujemy ciasteczka;

– poznajemy różne faktury przedmiotów;

– korzystamy  z zabaw w teatr, pantomimę, tematycznych, konstrukcyjnych i manipulacyjnych.

Wszystkie te działania ułatwiają dzieciom naukę języka obcego, gdyż są różnorodne a przez to atrakcyjniejsze. Zawierają elementy ekscytacji co pozwala poznawać świat i przyswajać język obcy w naturalny dla nich sposób.